Cooks Beach

De laatste dagen van de vakantie zijn nu echt aangebroken. Paul verwelkomde met een rondleiding in ons huisje en een lijst tips en adviezen wat we allemaal konden doen. We mochten de kano's lenen om op het riviertje achter het huis te kanoën, we konden met de ferry naar Whitianga en een boottocht doen langs oa Cathedral cove. Uiteraard was het bedrijf van zijn zoon daarin wel een aanrader..

Het zou dinsdag bewolkt zijn met af en toe een bui en woensdag letterlijk een laatste stralende dag worden. Omdat het dinsdagmorgen eigenlijk heel lekker weer was zijn Pepijn en ik eerst maar gaan kanoën. Het was een prachtig stukje, al konden we niet helemaal tot aan zee vanwege het hoge tij en een bruggetje onderweg.

Daarna toch maar even boodschappen gaan doen (in de regen..) en dus toen we met de ferry aan de overkant waren gekomen eerst maar 'schuilen' voor lunch. Daarna een rondje door het dorp (dat eigenlijk niet veel voorstelde) en boodschappen gedaan voor de laatste NZ BBQ.
Omdat het daarna toch weer opklaarde zijn we nog even naar hot water beach gereden. Vandaag leerden we dat daar de breuklijn liep en de bron die daar boven licht dus verwarmd werd. Het was nogal druk en het kwam vrij nauw waar je ging graven (achteraf begrijpelijk), maar was wel erg gezellig zo met zn allen. Er waren echt plekken zand/water waar je niet kon staan zonder je voeten te verbranden (ik heb het geprobeerd, het is echt waar!), maar het warme water was echt prima! De uitdaging was om de koude zeegolven die met het lager wordende tij toch wel wát afnamen buiten de warme pooltjes te houden. Dat lukte toch nog niet altijd even goed. Al met al wel een hele belevenis!

Vanmorgen werden we opgehaald bij de ferry voor onze tour over het water langs eilandjes, kust en Cathedral cove. Scott, dus niet zoon Justin, leidde ons met prachtig weer en een relatief rustige zee langs de mooiste plekken. Joris had het al gauw gezien en is lekker in de draagzak in slaap gevallen. Pepijn vond het allemaal prachtig, waardoor waarschijnlijk ook zijn buurvrouw ook de tocht van haar leven had.
Na een heerlijke lunch bij Eggcentric waarbij Joris het leuk vond om een cactus te aaien (en daarna natuurlijk niks meer leuk vond met al die stekels in z'n vingers) mocht Pepijn aan Bernard laten zien waar we allemaal gekanood hadden en kijken of ze nu wel bij zee konden komen. Joris en ik hebben lekker gevoetbald en geschommeld nadat we de mannen hadden uitgezwaaid.
We moesten uiteraard nog wel even zwemmen en kuilen graven in het strand van Cooks Beach (héérlijk warm water!) voordat we voor de allerlaatste keer deze vakantie uit eten gingen bij Go Vino, opnieuw een van de tips van de eigenaren van het huisje. Met een verrassingmenu Keizen (soort tapas, maar dan NZ eten en een bordje voor ons samen per keer, naar Kei van de Maori en Zen, nou ja, je weet wel) en bijpassend wijnarrangement met NZ wijnen hebben we het dan ook meer dan lekker afgesloten. Pepijn heeft zich intussen prima vermaakt met domino, tangram en tekenen voor zijn herinneringenboek en Joris viel halverwege in slaap...

Nu dus de tassen weer inpakken en morgen weer op reis naar huis. De mannen hebben er zin in. Voor mij is het ook wel goed, al had ik hier nog gerust een hele tijd kunnen blijven. Er is nog zooooveel te zien en te doen! Maar we hebben het echt GE-WEL-DIG gehad, alleen al om zoveel tijd alleen maar met elkaar te zijn en niet (echt) bezig te (hoeven) zijn met werk en al die andere schijnbaar toch ook belangrijke dingen. Nog 2 dagen voor we terug zijn met een boel verhalen, foto's en belevenissen... Tot in Nederland!